Οι τέσσερις πρώτες ημέρες μας προετοιμάζουν πνευματικά για το θείο δράμα και οι Ακολουθίες ονομάζονται «Ακολουθίες του Νυμφίου»
Εισήλθαμε στην Μεγάλη και Αγία Εβδομάδα – Την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, του Κυρίου και Θεού ημών, που πήρε επάνω του τις αμαρτίες όλου του κόσμου και ελευθέρωσε τον άνθρωπο από τα δεσμά του θανάτου με το τίμιο αίμα του.Μεγάλη Εβδομάδα κατάνυξης και περισυλλογής. Η Μεγάλη Δευτέρα σηματοδοτεί την αρχή αυτής της σημαντικής περιόδου μέσα από δύο σημαντικά γεγονότα.
Η ζωή του Ιωσήφ του 11ου γιού του Πατριάρχη Ιακώβ, του ονομαζόμενου Παγκάλου, δηλαδή του ωραίου στο σώμα και τη ψυχή. Ο Ιωσήφ προεικονίζει με την περιπέτειά του που πουλήθηκε σκλάβος στην Αίγυπτο τον ίδιο τον Χριστό και το πάθος Του. Τα αδέλφια του από φθόνο προσπάθησαν να τον ξεφορτωθούν αλλά εκείνος με τη βοήθεια του Θεού όντας στη φυλακή διότι δεν ενέδωσε στην επιθυμία της συζύγου του Αιγύπτιου αξιωματούχου Πετεφρή να κοιμηθεί μαζί της, ερμήνευσε επιτυχώς τα όνειρα του Φαραώ και αξιώθηκε να αναλάβει τα οικονομικά της Αιγύπτου. Από τη θέση αυτή βοήθησε και τα αδέλφια του τα οποία πήγαν να πάρουν τρόφιμα χωρίς να γνωρίζουν ότι ο αδελφός τους ζούσε και είχε τέτοια θέση. Εκείνος βέβαια τους αναγνώρισε, τους συγχώρεσε και τους βοήθησε.
Μεγάλη Δευτέρα εορτάζουμε επίσης το περιστατικό της άκαρπης συκιάς «Καταραθείσης και Ξηρανθείσης Συκής» που ξέρανε ο Χριστός (Ματθ. 21, 18-22).
Ο Χριστός περπατώντας στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, την επομένη ημέρα της εισόδου του, είδε μια εύρωστη συκιά με παχύ φύλλωμα. Την πλησίασε με σκοπό να κόψει ένα σύκο. Η συκιά όμως δεν είχε καθόλου καρπούς. Τότε ο Ιησούς είπε απευθυνόμενος στο δέντρο: «Μηκέτι εκ σου καρπός γένηται εις τον αιώνα και εξηράνθη παραχρήμα η συκή» (Ματθ.21:19). Η συκιά την ίδια στιγμή ξεράθηκε. Γι’ αυτό λέγεται «Καταραθείσα», δηλαδή καταραμένη και «Ξηρανθείσα», δηλαδή ξεραμένη.
Με αυτό ήθελε να μας πει ότι δεν έχει σημασία μόνον η ζωή αλλά σημασία έχει η προσφορά, να έχουμε αγαθοεργίες, καρπούς πνευματικούς, αγαθά τα οποία αποτελούν τον πλούτο της ψυχής και την ελπίδα της Ανάστασης της ψυχής μας. Η συναγωγή των Εβραίων και γενικά η ζωή του Ισραηλιτικού λαού ήταν άκαρποι από καλά έργα.
Μετά την εισαγωγή στην Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς Χριστός αφιέρωσε αυτή τη μέρα στη διδασκαλία και τον διάλογο με τους μαθητές Του. Αυτή η ημέρα μας υπενθυμίζει τη σημασία της διδασκαλίας και της πνευματικής ανάπτυξης μέσα από τις πρακτικές της προσευχής και νηστείας. Μας δίνεται επίσης η ευκαιρία να αναζητήσουμε τη σημασία της αγάπης και του συνανθρώπου μας, καθώς ο Χριστός πρότεινε την αγάπη και την ελεημοσύνη ως βασικές αρχές της θρησκευτικής ζωής. Η Μεγάλη Δευτέρα, μας καλεί να επανεξετάσουμε τις πράξεις μας και τις σχέσεις μας με τους άλλους, και να επιδιώξουμε την ειρήνη και τη συμφιλίωση.
«Τον Νυμφώνα σου βλέπω Σωτήρ μου κεκοσμημένον»
ακούμε στην Ακολουθία του Νυμφίου, η οποία ψάλλεται Κυριακή των Βαΐων το βράδυ, Μ. Δευτέρα το βράδυ και Μ. Τρίτη το βράδυ. Ποιος είναι ο Νυμφώνας του Χριστού και τι ένδυμα πρέπει να έχει ο άνθρωπος για να εισέλθει; Είσοδος είναι η ταπείνωση, η άφεση, δηλαδή η συγχωρητικότητα, η μετάνοια και η εξομολόγηση.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλή Ανάσταση με υγεία και αγάπη !!
