Ένα ιδιαίτερα σημαντικό ερώτημα εγείρεται, όταν βλέπει κανείς μέσα στο πανέμορφο δάσος του Μαινάλου να κόβονται χλωρά έλατα χωρίς άδεια, ή οποιαδήποτε μέριμνα. Ένα πρόσφατο άρθρο του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Μαινάλου με κείμενο “Κοπή χλωρού έλατου! Είναι το τέταρτο που συναντάμε για φέτος. Το πρόστιμο για κάποιον που κόβει χλωρό έλατο ειναι παρα μονο χρηματικό. Ο καθένας κανει οτι θέλει! Αφαντες οι αρμόδιες αρχές!…” μας φέρνει ενώπιον των ηθικών μας ευθυνών.
Μέσα σε έναν κόσμο, στον οποίον τα δάση καίγονται με ραγδαίους ρυθμούς, οι βρόγχοι των πνευμόνων μας μειώνονται, η θερμοκρασία ανεβαίνει, η ανθρωπότητα βεβηλώνει την κάθε σπιθαμή πρασίνου, για να συνειδητοποιήσει “κάποια στιγμή” ότι τα χρήματα δεν τρώγονται…, αλλά τότε θα είναι αργά.
Διαφαίνεται να υπάρχει μεγάλη ανοχή από τις αρχές για παράνομες πρακτικές στο δάσος του Μαινάλου, και αυτό μας βάζει σε σκέψεις. Τελικά ποια συμφέροντα καλύπτουν οι αρχές, να άρχει των Δασών ή των παράνομων πρακτικών;
Η θεμελίωση την προστασίας του Μαινάλου μας, του πνεύμονα Θεραπείας και Αγάπης, σίγουρα δεν ξεκινάει από ένα άρθρο, μια εικόνα. Αλλά εγείρει το ερώτημα, για να βρεθεί η απάντηση. Μήπως ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε κοινωνικά, να πάρουμε στα σοβαρά την προστασία ενός μεγάλου δώρου Ζωής, το Μαίναλο. Μήπως ήρθε η ώρα για τις Αρχές των εντατικών περιπολιών, της καταγραφής των ζημιών, της αναδάσωσης, της οργάνωσης, της παιδείας; Σε ένα δάσος που υπάρχουν άφθονα ξερά έλατα, η κοπή ενός τυχαίου χλωρού ελάτου από το ομφάλιο λώρο του Μαινάλου είναι ένα στυγνό έγκλημα.
Στη θέα των κομμένων χλωρών ελάτων, δυστυχούμε σαν η άψυχη εικόνα τους μας συνθλίβει. Οι εικόνες από των Αύγουστο (τραβηγμένες κοντά στην Ελάτη) δεν χρειάζονται σχόλια.
Το έγκλημα είναι στην αρχή του και Τώρα είναι η ώρα να προστατευτεί το διαμάντι της περιοχής μας. Εμείς μπορούμε μονάχα να αναδείξουμε το πρόβλημα, ας ελπίσουμε οι αρχές έχουν ήδη αναλάβει τις ευθύνες τους.
