Η Γεωργία Δημ. Χούσου (το γένος Κωνσταντίνου Κατσίμπρα), απεβίωσε στις 4 Φεβρουαρίου 2024 σε ηλικία 101 χρονών. Η εξόδιος ακολουθία της τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Νυμφασίας, στις 5 Φεβρουαρίου 2024 και ετάφη στο χωριό Ρετσιανά Άρτας.
Τα θερμά μας συλληπτήρια στην οικογένειά της.
«Αποχαιρετιστήριος λόγος προς την σεβαστή μας κα Γεωργία Χούσου»
– Αποχαιρετούμε με αγάπη σήμερα ένα σεβάσμιο μέλος της κοινότητας της Νυμφασίας.
– Την κυρία Γεωργία, φυσική μητέρα του σεβαστού μας πατέρα Σωτηρίου Χούσου και γενόμενη μητέρα της αγαπητής μας Αγγελικής Καρρά- Χούσου.
– Η κα Γεωργία δεν καταγόταν από το χωριό μας, αλλά διαβιούσε τα τελευταία 28 χρόνια στον τόπο μας και είχε καταστεί αναπόσπαστο τμήμα της τοπικής μας κοινωνίας.
– Η κα Γεωργία διακρινόταν για τον αγγελικό, τον φιλόθεο και τον φιλάνθρωπο χαρακτήρα της και την συμπεριφορά της. Ήταν, κατά γενική παραδοχή και ομολογία, ένας επίγειος άγγελος.
– Ήταν θυσία και προσφορά για την οικογένειά της, καθ’ όλη τη διάρκεια του επίγειου βίου της.
– Ήταν ο ορισμός της συζύγου, της μάνας, της γιαγιάς, της συγγενούς, της φίλης.
– Τα τελευταία 28 χρόνια ζούσε στη Νυμφασία μαζί με την οικογένεια του παιδιού της, του δικού μας πατέρα Σωτήριου, μία φιλόθεη, παραδοσιακή με αξίες και πρότυπο οικογένειας.
– Γέρασε μέσα σε ένα περιβάλλον αγαπητικό, ζεστό, φιλόξενο, με διαρκή και ανεκτίμητη προσφορά από εκείνη προς το λατρευτό παιδί της, προς το άλλο παιδί της, δηλαδή την αγαπημένη της νύφη και τα πολυαγαπημένα της εγγόνια και με αδιάκοπη, θυσιαστική προσφορά από όλους αυτούς προς εκείνη, μέχρι και την τελευταία στιγμή της επίγειας ζωής της.
– Η κα Γεωργία φεύγει από κοντά μας, από αυτή την χωροχρονική διάσταση της ύπαρξής μας, πλήρης ημερών, αφήνοντας πίσω της ανθρώπους, οι οποίοι θα την μνημονεύουν και θα την τιμούν για αυτό που ήταν, για αυτά που προσέφερε σε όλους με ανιδιοτέλεια και αγάπη.
– Την αποχαιρετούμε από το χωριό μας, που έγινε και δικό της χωριό, την αποχαιρετούμε από τα γήινα, με τις εγκάρδιες ευχές μας να την συνοδεύουν στην θριαμβεύουσα Εκκλησία, στην οποία τώρα μεταβαίνει και της ζητούμε και εκείνης να μεσιτεύει και να πρεσβεύει εκεί, μαζί με όλους τους άλλους προαποβιώσαντες συγγενείς και φίλους, για όλους εμάς που είμαστε ακόμη μέλη της στρατευομένης εκκλησίας.
– Καλό ταξίδι στο ανέσπερο φως κυρία Γεωργία, εκεί όπου δεν υπάρχει πόνος, λύπη και στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος.
Καλό Παράδεισο και
Καλή Ανάσταση κυρία Γεωργία!